Grâce à un état d’esprit particulier, la promenade urbaine était pour les surréalistes une activité irréelle. Fidèles à la philosophie du « dépaysement » professée par Rimbaud, dans leur errance sans but, ils mettaient en pratique l’idée du « voyage automatique », favorisant la transformation de la routine quotidienne en poésie. Dans son poème, Benjamin Péret – en plaçant Paris dans l’océan Pacifique au cœur d’une ronde de requins affamés – monta d’un cran la barre de l’onirisme topographique. L’errance dans les rues menait toujours à une rencontre inattendue, un échange significatif de regards, confirmant chaque jour l’importance du hasard. « J’acceptais de croire au hasard universel mais à Paris, plus que partout ailleurs, je croyais le voir plus aisément, presque le toucher du doigt », écrivait Soupault.
Paris surréaliste. Livre pour écrire
zł 49.00
Notes podróżny do prowadzenia prywatnych zapisków, którego inspiracją stały się wędrówki tropem paryskiego surrealizmu. Spacer po mieście, dzięki odpowiedniemu stanowi ducha, był dla surrealistów czynnością irrealną. Błądząc bez celu, wcielali w życie ideę „automatycznej wędrówki” sprzyjającej przemianie codziennej rutyny w poezję. Przemianę tę uchwycili w prozie i fotografiach autorzy notesu.
Strony numerowane; notes z indeksem ułatwiającym porządkowanie dokonanych wpisów.
| Waga | 0.5 kg |
|---|---|
| Autor | |
| Fotografie | Marcin Giżycki |
| Przekład | Véronique Patte |
| Język | francuski |
| Wymiary | 145 x 205 mm |
| Ilość stron | 152 |
| ISBN | 978-83-7866-272-3 |
| Rok wydania | 2018 |
